Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest chorobą układową o nieznanej etiologii, której istotą jest przewlekły proces zapalny uszkadzający stawy i odpowiedzialny za liczne objawy pozastawowe [1]. Leczenie chorych na RZS polega na wczesnym rozpoznaniu choroby i jak najszybszym rozpoczęciu terapii lekami, określonymi jako modyfikujące przebieg choroby. Celem leczenia jest uzyskanie remisji, a tym samym zahamowanie lub istotne zmniejszenie procesu uszkadzającego stawy oraz eliminacja ogólnoustrojowych skutków zapalenia.

RZS jest najczęściej występującą układową chorobą tkanki łącznej (1,0% populacji światowej). W Polsce choruje na nią około 400 tysięcy osób. RZS zasługuje zatem w pełni na miano choroby społecznej, tym bardziej że szczyt zachorowalności przypada na 30.-50. rok życia, czyli na okres pełnego rozwoju możliwości produkcyjnych człowieka. Choroba prowadzi do upośledzenia sprawności ruchowej i kalectwa. Ma również wpływ na skrócenie czasu życia chorych.

dr n. med. Adam Kwieciński

Piśmiennictwo:
1. Lee D. M., Weinblatt M. E.: Rheumatoid arthritis. Lancet 2001; 358: 903-911.